Jedes Johr am 11. Novämber fiert mer en Kölle dä Daach vum hellije Zintemäätes. Dä Martin wor e römische Soldat, dä janz vill Jootes jedonn hät. Dä bekanntste Jeschicht es die, wo hä sing Mantel met enem arme Mann jehälf hät. Dä Mann hät gefrure, un dr Martin hät sing Mantel met em jeteilt, su dat se beid nit mieh friere misste.
In Kölle un rund eröm weed dä St. Martinsdaach janz jroß jefiert. Schon e paar Daach vürher bastle mer en dä Schull bunte Fackele. Do jitt et Latern met Stern, Minsche, Dier oder och mit Kölner Döm drop – jeder määt sing eije schöns Motiv.
Wenn dä Daach dann endlech kütt, jon mer met de Fackelzoch durch et Veedel. Vorne ritt dä St. Martin op singem Päerd, un hannendran singe mer all zesamme Leeder wie: 🎵 „De Hillige Zinte määtes dat wor ne jode mann…“ oder „Ich jonn met minger Latäänche“ 🎵
An vill Plätz weed och noch en Martinsfeuer aanjemaach. Do weed dä Jeschicht vum St. Martin nohjespillt, un dä helle Brand sorgt för e schön jemeinsame Stemmung.
Zum Schluss jitt et för jedes Kind noch e Weckmann – dat es e süße Hefemann, meiste met ’ner Pfeif draan. Dat es jedes Johr e richtije Leckerbissen!
Wat mer vum Zinte Määtes lerne künne:
St. Martin hät uns jelohrt, dat mer teile un uffeinander oppasse solle. Och wenn einer nit vill hät, kann hä trotzdem e andere helfe. Dat passt jot zu Kölle, weil mer he säje:
👉 „Mer sin all e bessje St. Martin, wenn mer met Hätz un Hand zesammehalle.“
Ne Joode Zick
De Brauchtums-AG
Jonas Tilly, 6e und Jana Binz, 6a
för de Brauchtums-AG mit Frau Bröcker und Frau Walter
